Een aantal weken geleden kwam mijn zoon thuis: “mammie ik ken een leuk Duits liedje”. En hij begon te zingen… “Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein.” En dan heel hard: “Erika!” Wat leuk dacht ik aanvankelijk totdat… mij een Youtube filmpje getoond werd door mijn zoon. Toen vond ik het toch een minder leuk lied. Waarom? Lees verder!
Erika
Ik ben dus eens gaan googelen op dat liedje en kwam erachter dat er een heidesoort bestaat, dopheide, met de naam Erica Carnea. En dat is het bloemetje waarover in het eerste couplet van het lied gezongen wordt. Een mooi bloemetje want echt, ik houd van de heide wanneer ze in bloei staat. Dus op zich is er dan nog niets mis mee.
Duits marslied
Mijn zoon wilde mij dus heel graag het liedje laten zien. En hij voegde de daad bij het woord door op YouTube te zoeken naar het lied. Ik ga hier geen link naar het liedje plaatsen en zal je straks ook uitleggen waarom niet. Op het filmpje dat hij me liet zien zag je marcherende soldaten. Erika bleek namelijk ook een Duits marslied te zijn wat door soldaten gezongen werd als een soort ode aan hun vaderland. En ja, een ode moet kunnen. Maar het werd geschreven in 1930 door iemand die ook lid was van de NSDAP en werd vooral veel gezongen in de jaren dat Hitler aan de macht was als leider van diezelfde partij. En mijn zoon begint dus af en toe ook wel eens te zingen met de rechterarm omhoog en de linker hand met twee vingers onder de neus als een soort snorretje. Tja… en dan wordt deze mammie toch wel heel boos.
Niet in mijn huis
Als je mijn blog al langer volgt weet je dat ik heel veel bezig ben met de Tweede Wereldoorlog. En dan vooral met de vervolging van Joden, Roma, Sinti en alle andere vervolgden. Neem bijvoorbeeld de politieke gevangen of natuurlijk degenen die vanwege hun geaardheid werden vervolgd. En vergeet ook de mensen uit het verzet niet die probeerden zoveel mogelijk levens te redden. Je kunt je dus wellicht voorstellen dat ik het zingen van dat lied toch echt veel te ver vind gaan. En in mijn huis wil ik dat dus ook absoluut niet horen. Sterker nog, niet in mijn bijzijn, waar we dan ook zijn. De interesse in de oorlog is er bij mijn zoon ook wel degelijk, daarom is hij nu ook bezig met het uitwerken van informatie over Anne Frank op school. Dat mag hij van zijn juf en daar ben ik stiekem wel heel erg blij mee.
Jeetje dat is schrikken! Dat zo’n onschuldig liedje zo’n dubbele betekenis kan hebben.. Gelukkig is er YouTube (en het internet).
Nee ik ken het lied niet. Goed dat je het aan Bjarne hebt uitgelegd
Ik ken het liedje uit oorlogsfilms op tv en ik begrijp, dat je niet wilt dat je zo’n dit lied zingt en daarbij ook nog ‘de gebaren’ maakt. Ik ga ervan uit, dat je na je eerste (begrijpelijke) boosheid in alle rust hebt uitgelegd waarom je boos werd en waarom je niet wilt dat hij dat lied nog zingt… Je weet, ik heb geen kids, maar dat is wel hoe ik denk, dat ik gereageerd zou hebben…
Dat heb ik zeker. Ik heb hem ook gezegd dat hij in zijn “vrije tijd” op school eens dingen over Anne Frank moet gaan opzoeken wie zij was enzo. Hij wil heel graag eens een keer naar het Anne Frankhuis namelijk en dan heeft hij al een kleine voorsprong. Daarna gaan we een ander onderwerp uitwerken over astrologie en dan weer iets van de oorlog. Zo krijgt hij toch alles een beetje mee.
Nee, ik ken dat lied niet. Goed dat je gesproken hebt hem gesproken hebt over WO2
Nee ik ken het liedje niet, best schrikken als je erachter komt dat er een heel ander verhaal achter zit.
Geloof dat we een beetje de zelfde gedeelde interesse hebben in WO2 😉
De diepere betekenis van een liedje opzoeken is eigenlijk altijd wel goed. Even weten naar wat je eigenlijk luistert of waar je op meezingt….
Ja precies. Het is nooit verkeerd om je daar een beetje in te verdiepen.