Het is alweer een tijdje geleden dat ik een update schreef over de strijd tegen de kilo’s. Die strijd is er nog steeds. En die strijd die blijft ook nog wel even kan ik je vertellen. Het gaat met ups en downs, maar het belangrijkste is toch wel dat er nog steeds een dalende lijn te zien is. En dat blijft natuurlijk motiverend. Maar hoe ga ik daar nu mee om na het nieuws dat ik ook onlangs kreeg?
Strijden, strijden, strijden
Natuurlijk is de strijd tegen de kilo’s niet te vergelijken met de strijd tegen kanker. Die vergelijking ga ik ook helemaal niet trekken. Ja, de strijd tegen de kilo’s kan ook, voor een deel, met een operatie opgelost worden. Als ik zou willen. En als ik psychisch stabiel genoeg zou zijn. Maar dat wil ik niet. Ook al kan het heel fijn zijn om via een operatie hulp te krijgen, ik wil het zelf doen. Omdat ik ervan overtuigd ben dat ik het wel kan. Ook al gaat het dan misschien in kleine stapjes. Ik wil terug kunnen kijken en trots zijn op wat ik bereikt heb. Daarmee wil ik overigens niemand tegen de borst stoten die wel een medisch traject heeft ondergaan! Dat is natuurlijk ieders eigen, heel bewust overwogen, keuze.
Reisafstand
Door mijn verhuizing is de reisafstand naar mijn werk vergroot van 240 meter naar 2,2 kilometer. Dat lijkt voor sommige mensen heel ver weg, maar in mijn middelbare schooltijd fietste ik dit vrijwel dagelijks naar school. En ja, dat was in Assen waar alles vlak is. In mijn reistijd is dat verschil wel heel duidelijk te zien. Wanneer ik naar mijn werk toe ga op de fiets, dan ben ik daar binnen tien minuten. Een beetje afhankelijk van of ik de stoplichten mee of tegen heb. Wanneer ik van mijn werk naar huis ga, dan doe ik er tussen de tien minuten en een kwartier over. Mag jij vertellen wanneer ik “bergop” en “bergaf” moet haha. Lopend is het overigens een klein half uurtje, dus ook dat is te doen. Wanneer het droog is tenminste.
Nieuwe buurt
Ik ben natuurlijk verhuisd naar een andere wijk binnen mijn woonplaats. Dat biedt ook nieuwe mogelijkheden, want er is nu weer veel te ontdekken voor mij. Na 15 jaar in dezelfde wijk te hebben gewoond, kende ik daar de meeste straten en paadjes wel. In de wijk waar ik nu woon ken ik de hoofdwegen wel, maar er is nog veel te ontdekken. Dat nodigt uit om meer te gaan wandelen, want zo kan ik het makkelijkst alle straatnamen lezen waardoor ik een beetje weet waar alles ligt. Dat vind ik zelf altijd wel fijn, want als iemand mij dan eens om de weg vraagt kan ik antwoorden. Maar op dit moment voel ik mij toch nog een beetje een toerist in mijn eigen wijk. Ja, het belangrijkste weet ik wel te vinden, maar nog lang niet alles.
Bewegen om fit te zijn
Maar het meest belangrijke is natuurlijk het blijven bewegen. Niet alleen voor de strijd tegen de kilo’s, maar ook om straks zo fit mogelijk de operatie in te gaan. Want dat komt mijn herstel ten goede. En dus probeer ik toch weer dagelijks een stuk te wandelen. Of ik nou zin heb of niet, uiteindelijk weet ik waar ik het voor doe.
En natuurlijk ben ik me er ook wel van bewust dat ik straks na de operatie mijn conditie ook weer op moet bouwen. Met kleine stapjes en dat zal ook allemaal wel goed komen, want ik weet dat ik mensen om me heen heb die me ook daarin zullen ondersteunen.
Bewegen doe ik genoeg. Ik loop 3 je in de week hard ongeveer 7 tot 8 km per keer. Behalve op zaterdag dan probeer ik de 10 te halen . Verder probeer ik zoveel mogelijk alles op de fiets te doen. Dat lukt heel goed .ik ben lichamelijk goed gezond dus bewegen gaat goed.
Ik beweeg te weinig. Zou meer moeten bewegen. Nu het lente is, is het wel gemakkelijker en fijner om eens te gaan wandelen.
Mijn stappenteller geeft doordeweeks 10.000+ stappen aan 😀. Wandel ik een flink stuk met de hond, heb ik er zeker 12.000+ maar daar heb ik niet altijd zin in. Denk dat ik nog genoeg beweeg, de auto staat immers vaker stil 🥴.
Nou ja, op dit moment ligt mijn beweging zeg maar lekker op z’n gat (je weet waarom) en toch probeer ik zoveel mogelijk te blijven doen en ook let sinds enkele weken nog meer (met dagboek app eetmeter) op wat ik eet en drink. Dit omdat ik in vrij korte tijd nogal veel ben aangekomen wat ik vooral wijt aan de rouw om mijn katertje en ik niet wil dat die stijgende lijn doorzet. Ik heb hem ook al weten om te buigen in een dalende lijn wat inderdaad enorm motiveert om alle wijzingen vol te blijven houden.
Qua conditie na een soortgelijke ingreep bijna 4 jaar geleden heb ik weinig verschil gemerkt, maar dat is nadrukkelijk voor iedereen anders. Al hoop ik van harte voor je, dat je – net als ik- Honig tot geen last gaat geven van die ingreep!
Oh ja, bewegen… Fietsen en wandelen ja, dat zijn ook de dingen die ik vooral doe. Nu alleen fietsen, met een stel pedalen dat ik voor de bank kan plaatsen om toch in beweging te blijven zonder risico in’t verkeer.
Succes, met jouw verdere pad richting dalende lijn… 😉
Hoi Patricia,
Ik zit sinds twee weken op boksen, dus ik beweeg weer iets meer dan voorheen. Ook hoop ik dat het stopt met regenen en ik mijn rolschaatsen weer aan kan gaan doen. Succes met jouw strijd!