Soms heb je van die momenten waarop je moet kiezen. Kiezen tussen goed en slecht. Of nou ja, laten we het maar minder goed noemen, dat klinkt wat prettiger. Onlangs op mijn werk had ik een dergelijk moment. Waar koos ik voor? En waarom?
Keuzestress
Een collega was jarig geweest en had allerlei kleine hapjes neergezet in de kantine. Mijn werkgever zorgt altijd dat er vers fruit in de kantine staat dat wij kunnen pakken. En dat stond, zoals je op de foto ziet, naast elkaar. Maar wat wilde ik? De zoete hapjes lonkten wel naar me en eigenlijk had ik ook wel zin in een soesje of een klein stukje tompouce. Maar in de fruitschaal lag ook nog een banaan bij de appels. Ik ben eerder op het werk al overgestapt van cappuccino naar gewone koffie. Dat is natuurlijk al een betere keuze. Suiker heb ik niet in de koffie, ik heb er altijd zoetjes in. Vaak staan die ook wel in de kantine, maar ik heb ook altijd zoetjes in mijn eigen tas zitten, dus wat dat betreft is er nooit een reden om te kiezen voor suiker.
Verleiding
De verleiding om toch iets zoets te pakken was er zeker wel. En toch kon ik hem weerstaan. Ik koos voor de banaan. Misschien was een appel wel nog beter geweest, maar een appel krijg ik niet zo snel op en een banaan wel. En weet je? Toen ik de kantine uit liep om weer aan het werk te gaan gaf het me eigenlijk wel een heel goed gevoel dat ik niets zoets had gepakt. Dat ik de verleiding had kunnen weerstaan en bewust koos om het bord te laten zoals hij was.
Kiezen voor mezelf
Was het makkelijk om te kiezen? Ja en nee. Ik vond het lastig omdat het wel erg lekker was wat er stond. Ik ben gek op slagroomsoesjes bijvoorbeeld. Vooral wanneer ze net uit de vriezer komen en de slagroom nog een beetje hard is. Aan de andere kant weet ik ook dat wanneer ik er eentje had gepakt, de verleiding om er nog een te pakken best wel aanwezig was. En dat wilde ik sowieso voorkomen. Bovendien gaf het me een goed gevoel dat ik dus blijkbaar echt in staat was om een meer verantwoorde keuze te maken door fruit te pakken in plaats van zoetigheid.
Ik kon deze keer dus goed omgaan met het moment van keuzestress. En bovendien gaf het mij een goed gevoel dat ik deze keuze maakte. En dat smaakt naar meer. Dus ik ga proberen om iedere keer dat er wat lekkers op tafel staat toch te kiezen voor een gezond alternatief.
Hoe ga jij om met keuzestress?
Meer lezen? Lees dan eens deze artikelen:
Goed gedaan
Een vriendin zei ooit: ik bedenk me of de calorieën het waard zijn. Dat vond ik een hele goede. Als ik twijfel of ik iets wil eten of drinken kies ik of de calorieën het me waar zijn. Soms is dat wel zo, op andere momenten niet. Dat is voor mij een goede manier om keuzestress te voorkomen.
Wat goed dat je de verleiding heb kunnen weerstaan. Goed bezig!
Ik vind keuzestress altijd erg lastig, want ik weet dan dus niet wat ik het beste kan doen. Daar kan ik vervolgens erg over piekeren, wat natuurlijk niet helpt….
Van de week had ik een appel mee genomen om halverwege de dag te eten, maar toen kwam mijn collega met echt bosche bollen langs. De keuze was erg snel gemaakt: de appel ligt nog in mijn fruitschaal (voor vanavond)
Wat ben je goed bezig!! Ik vindt het heel lastig om nee te zeggen tegen lekkers. Vooral zoetigheden.
Heel herkenbaar! Ik probeer op het werk zo min mogelijk voor die verleiding van gebak te bezwijken want anders weet ik zeker dat ik binnen no time een paar kilo ben aangekomen. Maar dat vind ik op zich ook niet zo lastig, omdat ik ’s ochtends toch nog geen zin in zoetigheid heb. ’s Avonds vind ik het een stuk lastiger om dan nee tegen gebak te zeggen, dus dat is wel een moment dat ik mij echt afvraag of het mij lekker genoeg lijkt of dat het meer is uit gewoonte…
Ik vind het zelf ook altijd heel moeilijk om ‘nee’ te zeggen. Je zou verwachten dat ik het wel een keer zou leren maar nee, toch niet haha.