AI is momenteel een hot item in de schrijvers wereld. AI staat voor artificiële intelligentie. Op een scriptpagina voor AI kan je dan een opdracht invoeren en daar rolt dan een resultaat uit. Dat kan je over het algemeen niet één op één overnemen, daar zitten best nog wel wat fouten in. Maar het is af en toe wel leuk om een opdracht in te voeren en te kijken wat voor resultaat daaruit komt. Ik gaf voor dit artikel de opdracht om interview vragen te maken omtrent een onvervulde kinderwens. Het resultaat deel ik in dit artikel met je en ik geef antwoord op de vragen.
Inhoud
- 1 1. Kun je vertellen over je eigen ervaring met een onvervulde kinderwens?
- 2 2. Hoe ging je om met de zwangerschappen van mensen om je heen tijdens dit proces?
- 3 3. Wat voor reacties kreeg je van anderen als je vertelde over je situatie?
- 4 4. Hoe vind je het om te zien dat er nog steeds een taboe ligt op het bespreken van een onvervulde kinderwens?
- 5 5. Welke adviezen zou je willen geven aan andere vrouwen die hiermee worstelen?
- 6 6. Hoe heeft deze ervaring jou als persoon gevormd en wat heb je eruit kunnen halen?
1. Kun je vertellen over je eigen ervaring met een onvervulde kinderwens?
Mijn eigen ervaring heb ik natuurlijk al wel met je gedeeld in mijn artikel waarin ik hier uitgebreid over vertelde. Ik heb een zoon via mijn toenmalig partner en daarnaast heb ik een onvervulde kinderwens. De wens om zelf een kindje op de wereld te mogen zetten is er één die nooit uit zal komen. Nu ik de 40 gepasseerd ben zie ik het sowieso niet meer gebeuren, maar ook daarvoor was het al een wens die niet in vervulling zou gaan. Ondanks alle pogingen om het toch te laten slagen is het mij gewoon niet gegeven helaas.
2. Hoe ging je om met de zwangerschappen van mensen om je heen tijdens dit proces?
Tijdens het proces waarin wij probeerden zwanger te worden van een tweede kindje, wat ik dus zou gaan dragen vond ik het mooi als mensen om mij heen in verwachting raakten. Ik leefde intens mee met de mensen in mijn omgeving en was oprecht blij voor hen. Zo was mijn zusje in die periode ook in verwachting van mijn neefje en het was oprecht mooi om te zien hoe de zwangerschap vorderde en mijn neefje uiteindelijk in mijn armen te houden.
Nadat mijn onvervulde kinderwens een feit was, kon ik nog steeds wel blij zijn voor mensen om mij heen. Want het blijft toch een wonder dat er een klein mensje in het lichaam van een vrouw mag gaan groeien. Dus ja, ik kan blij zijn voor iemand. En toch steekt het dan soms ook wel dat het bij mij niet zo heeft mogen zijn. Door de jaren heen heeft het wel een plekje gekregen maar toch, af en toe, dan speelt het even op. Maar ook in deze tijd kan ik nog altijd intens met iemand meeleven.
3. Wat voor reacties kreeg je van anderen als je vertelde over je situatie?
Naast meelevende reacties die ik in het begin vooral heel veel kreeg, is het ook zo dat je heel veel excuses krijgt. Op mijn werk bijvoorbeeld werden soms heel veel grappen gemaakt over zwangere vrouwen of kleine kinderen. Op dat moment wisten collega’s overigens ook niet altijd dat ik een onvervulde kinderwens heb. Maar op het moment dat ze dat wel wisten, dan kwamen er vaak excuses. Of werden mensen voorzichtiger in hun woordkeuze wanneer het over kinderen of iets dergelijks ging. En dat is juist wat niet fijn is, want dan word je alleen maar steeds weer geconfronteerd met het onvermogen van je lichaam.
4. Hoe vind je het om te zien dat er nog steeds een taboe ligt op het bespreken van een onvervulde kinderwens?
Ik vind het jammer, maar snap het ook wel. Het is niet zomaar iets waar je vrijwillig over praat of een onderwerp dat op iedere verjaardag aan bod komt. Wat dat betreft zou het taboe rondom een onvervulde kinderwens best mogen verdwijnen, want je bent echt niet de enige. Door het ter sprake te laten komen, kan je zelf helpen het taboe te doorbreken, maar kan je misschien ook iemand anders die met dit onderwerp worstelt helpen om er over te praten.
5. Welke adviezen zou je willen geven aan andere vrouwen die hiermee worstelen?
Weet dat het niet jouw schuld is dat je geen kindje mag dragen. Er zijn zoveel oorzaken waardoor het niet lukt. En ja, er zijn ook oorzaken die men nog niet kent. Zoals ook bij mij. Lichamelijk is er niets dat een zwangerschap in de weg had mogen liggen en toch lukte het niet om wat voor reden dan ook. En wanneer je er mee worstelt en er alleen niet uit komt, zoek dan hulp.
6. Hoe heeft deze ervaring jou als persoon gevormd en wat heb je eruit kunnen halen?
Het heeft me mede gevormd tot de persoon die ik nu ben. Het heeft me geholpen bij het publiceren van een derde gedichtenbundel waarin ik mijn gevoelens en emoties uit. Het accepteren was niet makkelijk en ging gepaard met heel veel tranen, maar het heeft nu een plekje en het is goed zo. Ik geniet optimaal van mijn zoon en kan hem alle liefde geven die in mij zit zonder het te hoeven delen. Al was het natuurlijk ook niet erg geweest als ik het wel had moeten delen.
Tot hier het interview over mijn onvervulde kinderwens. Overigens heb ik via AI een paar keer een opdracht gegeven tot een interview over dit onderwerp, maar dit waren toch wel de mooiste vragen. Wellicht dat ik AI in de toekomst nog wel een keer inzet om een interview met mezelf af te nemen.
