Een Assens meisje

Ja, ik ben een Assens meisje. Geboren en getogen in deze mooie stad. De stad van de TT, het TT festival, de grote kermis, de stad waar ik geboren ben en waar ik nog altijd graag kom. Wat onze stad zo mooi maakt? Dat deel ik in dit artikel met je.

Alles draait om Assen

Dat is wat mijn vader altijd zegt en waar hij natuurlijk ook volledig gelijk in heeft. Immers, alles wat draait heeft een as nodig om te kunnen draaien. En het meer van van as is… juist assen. Maar dat is een ander soort Assen als waar ik het vandaag natuurlijk over heb. Ik heb het over mijn geboortestad. De hoofdstad van Drenthe. De stad waaraan stiekem mijn hart verknocht is.

Dit lied van Daniël Lohues zegt eigenlijk al alles:

Je moeten der van haoln
Dat is wat ik doe
Bekend terein, vrumd genog
Hoe ’t rök en vuuld, hoe het lek en klinkt
Elke straote ken ik, elke bocht
Jij woont hier ver vandaan, zeggen ze elders in het land
Dan zeg ik, insgelijks, u ook, a’j ’t zien van dizze kant

Hier kom ik weg, veur mien hiele leben
Ben ‘k met dizze horizon verweben
Hier kom ik weg, hier stiet ons huus
Bliekbar kom ik daor altied weer terecht
Hier kom ik weg

TT Assen

Datgene waar Assen wellicht het meest bekend om staat is toch wel de TT. Een evenement waar duizenden motoren op af komen. Sinds 1925 bestaat dit evenement al en vanaf die tijd is er jaarlijks een race geweest. Behalve in de roerige jaren 1940-1945 aangezien wij toen met een oorlog te maken hadden en… in 2019 vanwege het welbekende virus. In 1920 werd er we weer een TT gehouden, maar slechts met één derde van het aantal mensen dat op de baan had mogen zitten. Ik was 16 toen ik zelf voor de eerste keer met mijn vader meeging naar de races en sindsdien heb ik alleen 1918 en 1920 moeten missen. De laatste twee keren ben ik zelfs met mijn zoon van nu acht geweest en zijn eerste uitspraak na de wedstrijden van dit jaar: “mag ik volgend jaar weer mee mammie?”

Mannes

Dan even iets wat ik toch een beetje jammer vind in Assen. De hond, of beter gezegd, het gedrocht dat bij het station staat. Deze hond met de naam Mannes moet toeristen welkom heten in Assen omdat Mannes symbool staat voor de stad. Maar als echte Assense weet ik nog steeds niet wat een hond met Assen te maken heeft. Veel liever had ik daar een motor gehad willen hebben of natuurlijk onze allerbekendste Drent: Bartje.

Bartje zijn “Ik bid niet veur brune bon’n” is bekend in heel Nederland. En Bartje komt natuurlijk uit het mooie Drenthe. Het bekende beeld van dit jongentje met zijn handen in zijn zakken staat in Assen achter het Drents museum. Heel eerlijk moet ik bekennen dat ik niet, zoals elke Drent zo’n beetje, een beeldje van hem in huis heb staan, maar die komt er nog wel hoop ik.

Assen heeft natuurlijk nog veel meer moois, maar dat is teveel om in dit artikel te schrijven. Drenthe als provincie heeft al bijzonder veel mooie plekjes waar ik in de toekomst ook nog wel eens over ga schrijven.

Ben jij al eens in Assen geweest? Wat vindt je van deze stad?