Het leven na een scheiding brengt talloze uitdagingen met zich mee, maar ook nieuwe kansen voor groei en herontdekking van jezelf. Eén van die kansen is het aangaan van nieuwe avonturen. En dat deed ik. Ik was namelijk voor het eerst met met mijn zoon alleen op vakantie. Ja, mijn ex-partner en ik zijn al twee jaar uit elkaar, maar dit jaar was ik voor het eerst een week echt alleen met mijn zoon. Hoe heb ik dat ervaren? En waar liep ik tegenaan? Wat heb ik van deze week geleerd voor volgende vakanties?

Familie

Vanaf het moment dat mijn ex-partner en ik uit elkaar waren zijn er al een aantal vakanties gepasseerd. Maar altijd was ik samen met mijn familie, dus ik stond er nooit alleen voor als moeder. En stiekem vond ik dat wel fijn. Want zo kon ik even tijd voor mezelf nemen als ik het nodig had door me even af te zonderen. En mijn zoon had sowieso speelkameraden, waant mijn neefje en nichtjes waren altijd in de buurt. Nou maakt hij sowieso wel makkelijk vriendjes op de camping, dus dat scheelt.

Een Nieuw Begin

Een scheiding markeert natuurlijk op een harde manier het einde van een hoofdstuk, maar tegelijkertijd is het het begin van een nieuw avontuur. En dat typ ik nu heel makkelijk, maar zo makkelijk is het echt niet altijd. Samen met mijn zoon op vakantie gaan betekent ook dat we samen nieuwe avonturen en herinneringen kunnen maken. Herinneringen die anders misschien niet zo snel gemaakt waren. In zekere zin is een scheiding wat dat betreft dus ook gewoon echt een nieuw startpunt. En daar zijn we dit jaar mee begonnen.

Samen kiezen

Samen kiezen wat we gaan doen. Dat deed ik voorheen met mijn partner, nu doe ik dat samen met mijn zoon. En onze interesses liggen op een bepaald gebied gelukkig heel dicht bij elkaar. Dat maakte het maken van keuzes wel wat makkelijker. Ik had een aantal uitstapjes op mijn wensenlijstje staan en samen hebben we overlegd wat we zouden gaan doen. En ik kan je verklappen: niet alles van mijn wensenlijstje is doorgegaan. Dus dat blijft op het lijstje staan en schuift door naar een andere keer. En het wensenlijstje van mijn zoon? Die was heel kort. Een keer samen uit eten naar een restaurant in de buurt en lekker veel samen zwemmen. Nou… dat voeg ik dan toch gewoon toe aan het lijstje? En zo konden we ervoor zorgen dat we allebei in onze behoeftes voorzien werden.

De band tussen moeder en kind

Samen op vakantie gaan en even ECHT tijd voor elkaar hebben betekent ook dat de band tussen mij en mijn zoon wat veranderde. Het werd nog hechter dan het al was. We waren nu gewoon echt even samen, hadden tijd voor onszelf, maar ook zeker tijd voor elkaar. Niet “gestoord” door school, werk, voetbal of wat dan ook. Nee, echt even samen. En dat is heel erg fijn en belangrijk. Want het zorgt dat het vertrouwen in elkaar groeit en dat de hechte band die we al hadden kon versterken. En daar waar misschien wat kleine scheurtjes zaten was er de mogelijkheid om te herstellen. En ik denk dat we dat heel goed hebben gedaan.

Aandacht

Het voordeel van vakantie met zijn tweetjes is ook dat we onverdeelde aandacht voor elkaar kunnen hebben. En eerlijk is eerlijk, ook al ben ik wel met regelmaat bezig met mijn blog, toch is er ook zeker de aandacht voor elkaar. Want op de momenten dat ik aan mijn blog werk, zit mijn zoon naast mij op zijn telefoon Roblox te spelen of kijkt hij op mijn telefoon even naar YouTube. Gewoon om even te ontspannen. Daarnaast ben ik altijd eerder wakker en ga ik later naar bed, dus dat zijn ook de momenten waarop ik aan mijn blog kan werken. En overdag hebben we dan tijd samen.

Foto’s

We zijn allebei niet echt fan van op de foto moeten staan en al helemaal niet als het geposeerd moet. Maar af en toe maak ik natuurlijk wel eens een foto van mijn zoon als we ergens heen gaan. En hij van mij. Die foto’s plaats in dan in de app Polarsteps. In deze app leg ik dan vast waar we geweest zijn doordat de app mijn locatie vast kan leggen. Eenmaal thuis schrijf ik er dan bij wat we gedaan hebben. Ook kan ik bij activiteiten de hotspots toevoegen. Zoals bijvoorbeeld het Oorlogsmuseum in Overloon waar we geweest zijn. Na de vakantie hebben we dan een digitaal naslagwerk van onze vakantie, zien we op een kaart waar we geweest zijn, hoeveel kilometer we af hebben gelegd en daar kunnen we dan later weer een fotoalbum van maken. Zo leggen we onze herinneringen voor altijd vast.

Gaat het dan altijd harmonieus?

Nee natuurlijk niet, dat zou ook niet goed zijn. Er zijn echt wel eens discussies en onenigheden, maar dat mag ook. Uiteindelijk komen we daar toch altijd samen wel weer uit. Meestal gaat het dan ook om dingen zoals iets lekker willen pakken voor we gaan eten. Of het tijdstip van naar bed gaan en of ik dan meteen mee ga of niet. Ja, soms wel als ik echt moe ben. Maar soms ga ik toch ook echt wel later dan mijn zoon naar bed. Dat levert dan vaak even een weerwoord op, maar uiteindelijk weet ik als moeder dat hij wel zo moe is, dat hij zijn kussen maar hoeft te voelen en slaapt.

En ik? Wat doet het met mij?

Alleen met mijn zoon op vakantie zijn maakt me soms ook wel onzeker. Wat nou als er wat gebeurt met mij? Dan zit hij hier alleen op de camping. Goed, hij weet de code van mijn telefoon, dus als het nodig is dan kan hij altijd hulp inschakelen. En hij weet echt wel waar hij terecht kan mocht er wat zijn. Bovendien kan hij ook altijd wel terecht bij de buurvrouw of in het restaurant, de animatie of de receptie. Ach en zo snel zal me vast niets overkomen. Wat ik lastiger vind is de avonden. Meestal blijf ik zo lang mogelijk onder de luifel zitten zodat ik wat mensen langs zie komen die nog over de camping wandelen. Maar als het echt koud is, tja, dan ga ik toch echt de voortent in. En dan heb ik geen aanspraak en ben ik alleen met mezelf. De wifi op de camping is niet altijd even stabiel, dus via mijn telefoon tv kijken is dan niet altijd even handig. Meestal ga ik dan maar gewoon naar bed en hang ik daar nog wat rond op de social media kanalen. Want ik ben niet iemand die zomaar een gesprekje aan gaat met andere campinggasten. De meest kostbare momenten zijn toch wel als mijn zoon mijn onzekerheid onderuit veegt door me te vertellen dat hij een hele leuke vakantie heeft. Blijkbaar doe ik het als moeder alleen met mijn zoon dan toch heel erg goed.

Ga jij wel eens alleen met je kind op vakantie? Hoe is dat voor jou?