Het zal je niet ontgaan zijn, vandaag is het 4 mei. De dag van de dodenherdenking. En de dag van diverse inspirerende lezingen bij de diverse locaties van herdenken. De meest bekende is natuurlijk die op de Dam in Amsterdam, maar zo zijn er ook de grote herdenkingen op bijvoorbeeld de Waalsdorpervlakte en voormalig kamp Westerbork. En ook op het Nationaal Ereveld in Loenen en voormalig kamp Vught zijn herdenkingen. En zo zijn er nog talloze plaatsen waar herdacht gaat worden. Ongetwijfeld ook in jouw eigen woonplaats.
Waarom op 4 mei herdenken?
Tja, je kunt je afvragen waarom we herdenken. Ik besteed natuurlijk eigenlijk jaarlijks aandacht aan 4 mei. Omdat ik het belangrijk vind dat we niet vergeten. Dat we niet vergeten dat wij in vrijheid leven en dat rassenhaat afschuwelijk is. Ook in deze tijd waarin polarisatie en rassenhaat meer aanwezig lijken te zijn dan ooit. Of misschien wel JUIST in deze tijd. Gewoon even een moment van herdenken en bezinning. En waarom is die Dodenherdenking op 4 mei? Dat heeft alles te maken met de dag erna, 5 mei. De dag waarop Duitsland capituleerde en Nederland bevrijd was. De dag daarvoor worden alle doden herdacht. Niet alleen de doden uit de Tweede Wereldoorlog trouwens. Nee, ook allen die hun leven hebben moeten laten in oorlogen wereldwijd in dienst van Nederland.
Laten we niet vergeten
Laten we niet vergeten wie zij waren. Al die mensen die hun leven hebben moeten laten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog omdat ze net die ene religie aanhingen, een andere geaardheid hadden of simpelweg opgroeiden als Roma of Sinti. Omdat ze een andere politieke mening hadden. Omdat ze niet wilden strijden in dienst van de vijand. Maar ook omdat ze opkwamen voor de groepen die onderdrukt werden en zich aansloten bij het verzet. En omdat ze… mens waren. Want dat waren ze. Stuk voor stuk. Mens.
Wie ben ik?
Maar wie ben ik om iets over de oorlog te zeggen? Ik heb de oorlog niet meegemaakt. Ken hem slechts van wat ik op school heb geleerd. En van wat ik zelf aan informatie heb opgedaan uit boeken, televisie en het bezoeken van kampen en musea. Daardoor kan ik me een voorstelling maken van hoe Nederland er destijds uitzag. Maar de voorstelling die ik maak, zal nooit helemaal vergelijkbaar zijn met de werkelijkheid. En toch heeft het me gegrepen. Wil ik nog altijd meer leren en ontdekken over de oorlog.
Zo is het een grote wens van mij om ooit een keer de stranden bij Normandië te bezoeken. En om een bezoek te brengen aan voormalige kampen in het buitenland waaronder Auschwitz. Deze staan dan ook bovenaan mijn bucketlist. Maar dat zijn ook wel de dingen die me het meeste geld gaan kosten vrees ik, dus daar moet goed voor gespaard gaan worden.
Dodenherdenking
Vanavond ben ik twee minuten stil. Omdat ik vind dat het moet. En omdat het kan. Ik ben van plan om hier in de buurt naar een herdenking te gaan. Iets wat ik nog nooit heb gedaan, maar wat ik altijd al een keer gewild heb. Ik woon nu vlak bij een plaats waar vanavond een herdenking is, dus een perfecte gelegenheid. De weersvoorspelling voor vanavond ziet er momenteel niet geweldig uit, maar dat kan natuurlijk nog veranderen.
