Nog even en dan mag ik weer een kruisje noteren. Het vierde kruisje in mijn leven. En nee dat vind ik niet erg. Ik vind het niet erg om mijn leeftijd te verbergen. In de afgelopen twee jaren konden we niet heel veel vieren, maar doe ik dat dit jaar wel?
Regen, regen, regen
Even een terugblik op het weer van zaterdag 4 juni 1983, de dag waarop ik ter wereld kwam:
Zwakke wind uit het west-zuid-westen. De hardste windstoot had een snelheid van 10.3 m/s.
De gemiddelde temperatuur was 17.6 °C en een gevoelstemperatuur van 17.6 °C. De minimum temperatuur was 12.4 °C en de maximum temperatuur 24 °C.
De zon scheen 5.6 uur.
Er viel 1.4 mm neerslag verspreid over 1.2 uur.
Het was een zwaar bewolkte dag. (bron)
Op zich heel mooi weer dus. Mijn moeder heeft mij ook altijd gezegd dat toen ik geboren werd de zon scheen. De eerste negen jaar daarna was het voornamelijk aan het regenen op mijn verjaardag. En toen ik tien werd? Toen scheen de zon weer. En dit herhaalt zich eigenlijk elke keer weer. Regen op mijn verjaardag, behalve bij de ronde getallen. Dus… ik heb goede hoop voor dit jaar haha. Normaal zeg ik altijd als het nog niet geregend heeft op mijn verjaardag dat ik ook nog niet echt jarig ben. Ook al zijn het maar een paar druppels die vallen, zonder neerslag geen verjaardag.
Verjaardag vieren
Als klein meisje vind je het natuurlijk hartstikke leuk om je verjaardag te kunnen vieren. In mijn puberteit vond ik dit lastiger. Niet omdat ik ouder werd, helemaal niet. Maar vooral om de week voor mijn verjaardag. Op mijn 11e overleed mijn opa van vaderskant precies één week voor mijn verjaardag. Twee jaar later overleed mijn opa van moederskant zes dagen voor mijn verjaardag. Het toeval wil dat wij daardoor zowel in 1995 als 1997 op 2 juni een bezoek moesten brengen aan de Boskamp in Assen om afscheid te nemen van mijn opa’s. En ik vond dat best lastig om hen te moeten missen zo vlak voor mijn verjaardag en dan toch feest te moeten vieren.
Later veranderde dat. Ik vond het gewoon niet zo heel belangrijk om te vieren dat ik een jaar ouder werd. Bovendien houd ik er niet zo van om in het middelpunt van de belangstelling te staan, dus als niet alle aandacht naar mij hoefde te gaan, vond ik dat helemaal prima. Bovendien was mijn toenmalige partner ruim twee weken na mij jarig, dus meestal vierden we het dan gewoon samen. Dat was wel zo makkelijk en aangezien de meeste mensen toch voor ons allebei kwamen, deden we het in één keer.
Alleen
Vorig jaar was mijn eerste verjaardag die ik weer als vrijgezel vierde. En dat vond ik best een beetje lastig. Ineens moest ik alles weer in mijn eentje regelen en ik als Drentse ben opgegroeid met het ontvangen van bezoek met koffie of thee en een stukje taart. Heel logisch misschien, maar hier in Limburg is het heel normaal dat je twee stukken taart krijgt. Of meer als je wilt. En dat vind ik nog wel eens lastig. Vorig jaar had ik, omdat ik toen gebruik mocht maken van de Voedselbank, drie taarten gekregen. Dus toen had ik meer dan genoeg en hoefde ik daar niet naar om te kijken. Maar ik ben wat dat betreft niet de perfecte gastvrouw. Ik haal vaak dan ook frisdrank en eventueel bier en wijn in huis, net zoals chips en nootjes. Alleen gebeurt het dan ook regelmatig dat ik die laatste op tafel vergeet te zetten.
Mijn verjaardag zal ik wel vieren dit jaar. Ik weet alleen nog niet hoe. Doordat ik geen hele grote woning heb kan ik niet heel veel mensen tegelijk ontvangen. Dus misschien dat ik maar gewoon tegen eventueel bezoek moet zeggen dat ze de hele dag welkom zijn. En wat betreft gebak? De taarten maak ik zoals ik altijd doe weer zelf. Wat voor taart weet ik nog niet, ik weet alleen dat de Monchou taart niet mag ontbreken.
Ja ik vind dat je je verjaardag mag vieren. Het is een geschenk dat je weer een jaar erbij hebt mogen krijgen. Ik word dit jaar 65 en ik ben me er heel erg bewust dat niet iedereen dat is gegund. Dus ja verjaardagen vieren we zeker.
Ik ben elke jaar blij met het extra jaartje dat ik erbij krijg. Hoewel ik het nooit echt op een speciale manier vier. Zolang ik die dag maar kan spenderen met mijn man en onze huisdieren. Dat is voor mij het mooiste geschenk.
Ik vier mijn verjaardag alleen voor mijn moeder en schoonouders. Dat vind ik druk genoeg.
Wat een mooi persoonlijk artikel en wat goed dat je dit jaar je verjaardag gaat vieren! Ik wens je alvast een hele fijne dag toe.
Ik vier mijn verjaardag eigenlijk nooit meer. Voor Corona ging ik altijd naar het buitenland op mijn verjaardag en de laatse 2 jaar moest ik naar school, dus dan ging dat ook niet
Ik heb mijn verjaardag al jaren niet gevierd. De laatste keer was op mijn 35ste, ik vond dat een mooie leeftijd. Volgend jaar ga ik wel mijn 50ste vieren.
Tja ik vond het 4de al zo erg en nu ga ik al naar de 60 toe binnen een goede twee maand. Ik hoor het niet graag, maar ik zal er niet aan ontsnappen