Vandaag aandacht voor het gedicht Kleurenfoto. Dit gedicht was vorige week het gedicht van de week. Waarom? Wat maakte dat ik dit gedicht schreef? Dat vertel ik je vandaag.
Kleurenfoto
Dodenherdenking vanuit huis
Op televisie een mooie rede
De oorlog als het negatief
Van de kleurenfoto van de vrede
Een zin die me raakte
Want zo is het precies
Kijk ik zwart-wit of in kleur
Wat is het waarvoor ik kies
Een negatief vanuit het verleden
Die kleur geeft aan het nu
Ontwikkelt van ellende naar vrede
Ontwikkelt door ieder individu
Dus laten we doorgaan
Met het inkleuren van het negatief
En laten we een boodschap doordragen
Heb elkander als mens vooral lief
Dodenherdenking 2021
Al jaren kijk ik op 4 mei naar de Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam. Zo ook in 2021. Ik werd geraakt door de toespraak van André van Duin. De toespraak waarin hij op het einde dat kleine kusje de lucht in gaf naar zijn pas overleden partner Martin. Een mooi moment. Een toespraak ook waarin hij vertelde ieder jaar als Rotterdammer in Amsterdam naar de herdenking te gaan. Niet naar de Dam, maar een paar honderd meter verderop bij het homomonument. En in 2021 stond hij dan op de Dam. En op die Dam deed hij in zijn toespraak één zin die mij enorm raakte en inspireerde
Vrij met de oorlog als het negatief, van de kleurenfoto van de vrede.
André van Duin; Dodenherdenking, 4 mei 2021
Deze zin vormde de basis voor mijn gedicht, kleurenfoto. En dus pakte ik mijn telefoon en begon ik te typen. Het eindresultaat was dit gedicht. Ik beeldde voor mezelf in hoe het destijds geweest moet zijn en hoe ik nu, in vrijheid, kan leven. En ik besefte me dat het negatief van toen, nu ingekleurd kan worden door mijzelf in mijn leven. Want je moet immers zelf jouw leven kleur geven. Dus je moet zelf jouw eigen kleurenfoto inkleuren.
