De laatste maandag in mei. Traditie getrouw is het dan Memorial Day. Dit artikel publiceer ik dan ook op die Memorial Day, maar ik schrijf hem een dag eerder. Buiten, in de zon voor mijn huis. Mijn voeten op een krukje zodat ik mijn laptop net iets hoger heb staan en hem ondanks de zon beter kan zien. Waarom buiten? Omdat ik wacht. Ik wacht op…
Memorial Day
Memorial Day is een Amerikaanse gedenkdag. Waar wij onze oorlogsslachtoffers en alle gevallenen sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog herdenken op 4 mei, doet Amerika dat op de laatste maandag van mei. In Margraten, de plaats waar de grootste militaire begraafplaats van Nederland is, vindt de herdenking altijd plaats op de laatste zondag van mei. In Nederland is dit jaar het thema van Memorial Day “Leven in oorlog“.
Missing men
In de inleiding van dit artikel schreef ik dat ik wacht. Maar waar wacht ik dan op? Ik wacht op de straaljagers die nu ik dit schrijf elk moment over kunnen komen om de zogenoemde Flypast uit te voeren boven de begraafplaats in Margraten. Jaarlijks komen de straaljagers over Landgraaf, waar ze meestal een paar rondjes vliegen voor ze de echte “go” krijgen om door te gaan naar Margraten. Ik kan er niets aan doen, maar op het moment dat ze overkomen krijg ik altijd kippenvel. Soms is de missing men, het moment dat één van de straaljagers abrupt uit de V-formatie vertrekt hier ook duidelijk te zien. Hiermee duiden de Amerikanen aan dat de persoon, of in dit geval personen, waar de herdenking om draait er niet meer zijn.
Niet schrikken
Meestal weet ik wel dat de herdenking van memorial day er is. Maar vorig jaar schrok ik me rot. De oorlog in Oekraïne beheerste natuurlijk nog steeds het nieuws en ineens kwamen er straaljagers over. En niet één of twee, maar het geluid was zo hard, het leken er heel veel. En natuurlijk wisten we op dat moment niet waar de oorlog toe zou gaan leiden. Dus ik schrok, was toch ergens wel ongerust tot ik naar de straaljagers keek. Ze vlogen in een V en ik besefte me dat het de laatste zondag van mei was. Hoe kon ik het ook vergeten, het was memorial day. Gebiologeerd bleef ik kijken naar de straaljagers tot ze uiteindelijk definitief doorvlogen naar Margraten en bij ons uit het zicht verdwenen. En automatisch sta ik daarna toch altijd weer stil bij mijn eigen vrijheid.
Sta jij stil bij memorial day?
Uitgelichte afbeelding: Image by Hella Nijssen from Pixabay
Sorry ik had er nog nooit van gehoord