Als je mij en mijn blog langer volgt, dan weet je dat ik ver van mijn familie vandaan woon. Ik in Landgraaf, het grootste deel van mijn familie, waaronder mijn ouders en zussen, in Assen. En dan kan je niet even snel een kopje koffie bij elkaar drinken. Het is dus ook niet zo dat wij elkaar elke maand zien. In de zomer proberen we dat de laatste jaren tijdens de vakantie altijd even in te halen.
Leencaravan
Dit jaar mocht ik van mijn zus en haar man hun caravan twee weken lenen. Zij hebben hun caravan meegenomen vanaf Assen naar de camping en toen hun vakantie na drie weken erop zat, kon ik hem twee weken gebruiken. Zij hebben helaas de eerste twee weken zeker vooral regen gehad, maar gelukkig waren de laatste dagen wel nog mooi. De kinderen van mijn zus en zwager hadden meer geluk: zij mochten nog een weekje bij hun tante op de camping blijven. Een weekje samen met hun neefje uit Limburg nog een week plezier maken en samen naar de animatie. Reuze gezellig. En ja, natuurlijk zijn er ook wel eens de nodige onenigheden, maar na een tijdje is dat ook weer voorbij en wordt er weer druk samen gespeeld en gek gedaan. Dus ze vermaakten zich prima.
Even allemaal samen
Meestal zijn we even, bijna allemaal, samen. Als ik de caravan over neem van mijn zusje dan zijn we, op mijn jongste zusje na, met zijn allen. Mijn ouders, mijn zus en haar man, de kinderen en mijn zoon en ik. O ja, en de twee honden van mijn zus en mijn ouders niet te vergeten. Dit jaar bleven mijn neefje en twee van mijn nichtjes dus een weekje bij mijn zoon en mij en die week had ik het geluk dat mijn ouders nog op de plaats naast mij stonden. En hoewel we de tent bij elkaar niet plat liepen, was het wel fijn om te merken dat ze er waren. Al is het maar om in de avond gewoon even af en toe samen te kunnen zitten. Of om hulp op het moment dat ik even de skottelbraai niet aan de praat kreeg. En aangezien ik niet iemand ben die heel makkelijk contact legt of om hulp vraagt, was het wel heel fijn dat mijn ouders in de buurt waren. Uiteindelijk was het trouwens mijn zus die de uiteindelijke oplossing uitlegde.
Alleen met mijn zoon
De laatste week was ik alleen met mijn zoon op de camping. En wat vond ik dat stiekem spannend. Ja, het was fijn om even wat tijd voor elkaar te kunnen hebben. Maar toch ook wel heel spannend, want in de avonden zou ik natuurlijk helemaal alleen zitten wanneer hij op bed lag. Dan zou ik natuurlijk wel tijd hebben om aan mijn blog te kunnen werken en artikelen te schrijven. En om te bedenken hoe ik mezelf zichtbaarder kan maken op social media. Aan de andere kant is het ook fijn om wel af en toe aanspraak te hebben en niet alleen maar alles op mijn laptop te doen. Immers, een laptop praat niet terug en doet alleen maar wat ik aangeef dat hij moet doen. Maar dan is er gelukkig altijd nog what’s app zodat ik via daar contact kan houden met mensen.
De tijd samen hebben we ook gebruikt om samen dingen te kunnen bezoeken. Zo gingen we bijvoorbeeld naar Kamp Vught en bezochten we de Duitse begraafplaats in Ysselstein. Heel bijzonder om daar rond te lopen. De Amerikaanse begraafplaats kennen wel, maar de Duitse is toch net wat anders. En daar ligt een net wat andere lading overheen. Al met al hadden we een heerlijke vakantie.
