In mijn terugblik op maart en dus de vooruitblik op april gaf ik al aan dat ik weer meer wil gaan doen met de wekelijkse inspiratie. De inspiratie brief die wij krijgen vanuit het Apostolisch Genootschap. Toen ik de aanhef van de brief van deze week zag, mogen dienen, vroeg ik me alleen wel af hoe ik dat moest doen. En toch ga ik een poging wagen.
Dienen, een duur woord
Toen ik de aanhef las, “mogen dienen” dacht ik meteen ‘dienen is wel een duur woord om te gebruiken.’ Het wordt in de inspiratie als volgt uitgelegd:
Met dienen bedoelen we dat je anderen helpt – of iets voor ze doet – zonder wat terug te verwachten.
Bron: wekelijkse inspiratie
Goed, iets doen voor een ander zonder er wat voor terug te verwachten. Belangeloos dus eigenlijk. Zonder verwachting, zonder beloning, gewoon omdat je dat als mens wilt doen. Omdat je een ander wilt helpen. Omdat het jou als mens misschien wel blij maakt om iemand te kunnen helpen. Misschien doe je dat juist wel zodat je er zelf een goed gevoel aan overhoudt.
Hoe kan ik helpen?
Soms heb je van die situaties waarvan je je afvraagt hoe je kunt helpen. Op mijn werk heb ik dat wel eens als iemand bijvoorbeeld in een scootmobiel aan de kassa komt. Dan denk ik wel eens ‘moet ik opstaan om de boodschappen in te pakken voor de klant?’ Maar toch, ervaring leert ook dat juist die klanten hun zelfredzaamheid graag hoog hebben staan en het zelf willen doen. Terwijl ze toch ook wel dankbaar zijn vaak als ze geholpen worden hoor. En ergens is dat denk ik ook wel iets wat wij als mens hebben. Wel als ik naar mezelf kijk in elk geval. Ik ben ook iemand die het liefst alles zelf doet. En toch, als ik geholpen word, dan is dat vaak toch wel fijn.
Nu ik natuurlijk herstellende ben van mijn operatie, moet ik meer hulp accepteren. En moet ik vooral leren luisteren naar mijn lichaam. Dus dat betekent onder andere ook schrijven wanneer het kan, en als ik merk dat ik rust moet nemen, dat ook doen. En niet toch nog even snel doortypen om bijvoorbeeld dit artikel af te hebben. Nou was ik hier voor de operatie al mee begonnen, dacht ik. Maar toen ik het artikel ging openen om echt te schrijven, zag ik dat ik niet verder was gekomen dan de titel. Dus ik had nog wat te doen. Want ik wil wel gewoon om de dag blijven publiceren. En natuurlijk heb ik steeds twee dagen voor een artikel, dus dat moet haalbaar zijn. Dan maar in stukjes schrijven, teruglezen en doorschrijven. Het kan.
Mogen helpen
Maar het is ook fijn om te merken dat je anderen kunt helpen. De dankbaarheid die daaruit kan ontstaan, kan je hele dag kleuren. Een glimlach als dank doet vaak bij de ander een glimlach ontstaan. En hoe fijn is het om te kunnen zorgen voor je kind, je ouders of andere dierbaren? Wanneer je weet dat je iets kunt doen om het voor hen iets makkelijker te maken. Of te zorgen dat ze een maaltijd hebben. Dat ze, in het geval van mijn zoon bijvoorbeeld, naar voetbal kunnen. Het geeft mij in elk geval altijd een goed gevoel als ik merk dat ik iemand kan helpen. Dat ik iets voor iemand kan doen.
Makkelijk?
Is het altijd makkelijk om te helpen of geholpen te worden? Om te dienen zeg maar? Nee natuurlijk niet. Het ligt ook aan hoe jij je voelt. Op dit moment voel ik mij nog niet echt altijd in staat om te kunnen helpen. En dat komt wel weer, daar heb ik vertrouwen in. En toch doe ik het ook wel. Alleen nu even niet naar de ander maar naar mezelf. Door te luisteren naar mijn lichaam en naar wat het van me vraagt ben ik eigenlijk mezelf aan het dienen. Maar dat voelt dan weer als “normaal” en niet als iets om dankbaar voor te zijn. Terwijl dat ergens toch ook best mag.
