Vol verwachting kijken, het past helemaal in deze tijd van het jaar. Immers, lang, lang geleden keek men vol verwachting naar de lucht. Zou er al een teken zijn dat er een geboorte geweest is? Zou die ster van Bethlehem al hoog aan de hemel staan? Maar vol verwachting kijken is meer.
Verwachten en verlangen
Deze tijd is natuurlijk ook een tijd van verlangen. Maar soms gaat dat ook samen. Je verwacht bijvoorbeeld een kindje en verlangt ernaar dat kindje in je armen vast te houden. Of je verwacht een cadeau, waarvan je zeker weet dat je iemand heel erg gaat verassen, en verlangt ernaar om de reactie van de ontvanger te zien. Verwachten en verlangen kunnen juist ook heel erg tegenover elkaar staan. Neem bijvoorbeeld landen als Oekraïne of Israël. Daar verwachten mensen waarschijnlijk meer aanslagen en slachtoffers van de oorlogen. Maar ze verlangen waarschijnlijk naar vrede.
Verwachtingsvol kijken
Afgelopen week keek ik verwachtingsvol naar een podium. Een podium in het multifunctionele centrum hier in de wijk. Dat centrum is met een schuifwand verbonden aan de school waar mijn zoon op zit. Hij mocht met zijn klas dit jaar namelijk het kerstspel opvoeren. Niet het traditionele kerstverhaal dat iedereen wel kent, nee het was het verhaal van Vadertje Panov1. Mijn zoon was de burgemeester en was de week voor het kerstspel hier thuis al druk aan het oefenen. Hij oefende met zijn tekst en vroeg mij om tips. De belangrijkste tip: duidelijk en hard praten, maar vooral plezier hebben. En het was duidelijk te merken dat hij daar wat mee gedaan had. Het was een heel leuk kerstspel en je kon het plezier op het gezicht van de kinderen aflezen.
Verlangen
Natuurlijk hoort bij de kerstdagen, die nu voor de deur staan, ook een gevoel van verlangen. Verlangen naar samenzijn, naar gezelligheid, naar… Tja, toch altijd weer naar vrede op aarde. Het moet toch ooit eens mogelijk zijn om met zijn allen in vrede samen te kunnen leven? Ooit, maar wanneer? Vaak is er met kerst een staakt-het-vuren. Dan kan het ineens wel. Waarom dan niet gewoon altijd? Dat heb ik nooit echt begrepen. Überhaupt snap ik oorlog niet, maar dat is een ander verhaal.
Kerstwens
Laat ik dit artikel afsluiten met een kerstwens. Een wens voor jou, lezer van mijn blog. Of je nou familie bent, een vriend, kennis of zomaar iemand die op mijn blog terecht is gekomen. Mijn wens is voor iedereen gelijk. Ik wens jou hele gezellige kerstdagen met, waar mogelijk, al jouw dierbaren om je heen. En voor die mensen die gemist worden, weet dat ze nooit echt helemaal weg zijn, want mensen zijn pas weg als er niet meer aan ze gedacht wordt.
