Leven opnieuw invullen: mijn krachtige 2.0

Er komt een moment dat je jezelf in de spiegel aankijkt en denkt: “Is dit het nou?” Misschien herken je dat knagende gevoel dat er méér in je zit dan wat je nu laat zien. Het is geen midlifecrisis (al zou je moeder het vast zo noemen), maar een soort innerlijke onrust die fluistert dat er een andere versie van jou klaarstaat. Misschien wel klaar moet staan. Een versie die zelfverzekerder, lichter en meer in balans is. Kortom: tijd om je leven opnieuw in te vullen en te werken naar die 2.0 versie van jezelf. Dat moment heb ik nu zelf ook bereikt. In dit artikel neem ik je mee naar hoe ik dat wil bereiken.

Misschien klinkt het groot, dramatisch en meeslepend, maar vaak begint het klein. Het zit in de manier waarop je je dag start, hoe je naar jezelf kijkt, en in de keuzes die je maakt. Wat ooit goed voelde, past soms niet meer. En dat is niet erg, want het betekent dat je groeit. Zo ook voor mij. Ik ben klaar met mijn onzekerheid, mijn overgewicht en het idee dat iedereen altijd maar over mij heen loopt. Dus is het tijd voor een nieuwe ik. Natuurlijk zal dat niet van de ene op de andere dag gaan en gaat het in kleine stapjes. Maar toch, wil ik iets van mijn leven maken, dan zal er toch wat moeten gaan veranderen. De afgelopen weken waarin wij, mijn zoon en ik, samen vakantie hadden waren zo heerlijk, zo ontspannen, dat wil ik gewoon altijd.

Het punt waarop je voelt: zo kan het niet langer

Bijna iedereen komt er vroeg of laat: dat kantelpunt. Je weet dat je niet meer gelukkig bent met hoe de dingen lopen, maar je hebt ook geen idee wat je dan wél wilt. Je leeft op de automatische piloot. De dagen rijgen zich aaneen en ergens onderweg ben je jezelf kwijtgeraakt.

Toen ik zelf voor de eerste keer mijn leven opnieuw moest invullen, na mijn scheiding, voelde dat alsof ik naakt in een lege kamer stond. Alles wat vertrouwd was, viel weg: relaties, sommige vriendschappen. Alsof je een puzzel omkiepert en ineens ziet hoe klein de stukjes zijn. En ik wist niet zo goed hoe ik daarmee om moest gaan. Ik maakte fouten, grote fouten, stortte in. Maar ik krabbelde ook weer op. Ging eigenlijk door op de weg zoals ik die altijd gewend was. De weg van de minste weerstand zal ik hem maar noemen. Alleen of dat me nou echt gelukkig maakte? Niet echt eigenlijk. Ik leefde vooral op de automatische piloot.

En dat voelde soms leeg. Eenzaam, terwijl er echt wel mensen om mij heen waren. Het gevoel kwam steeds meer dat het anders moest. Dat lege gevoel is geen eindpunt, maar een startpunt. Het is de plek waar je kunt beginnen met bouwen aan die 2.0 versie van jezelf. Waar ik ga beginnen aan Patricia 2.0. En op mijn blog neem ik je zo nu en dan mee in de transformatie.

De 2.0 versie: wie is dat eigenlijk?

Veel mensen denken dat de 2.0 versie van jezelf een soort superheld is. Altijd gezond eten, drie keer per week sporten, carrière van hier tot Tokio en een Instagram-feed die moeiteloos matcht. Maar dat is precies de valkuil: denken dat beter worden gelijkstaat aan perfect worden. En perfect zal ik nooit worden. Hoeft ook niet wat mij betreft. Zolang ik maar weet dat ik doe waar ik gelukkig van wordt. En dat ik goed in mijn vel zit, zeker van mezelf.

De 2.0 versie van jezelf is juist iemand die dichter bij je kern staat. Iemand die bewuster keuzes maakt, meer rust ervaart en zichzelf durft te vertrouwen. Het is niet het einddoel, maar een manier van leven die bij je past. Soms betekent dat juist minder moeten, en meer luisteren. Soms betekent het lef hebben en springen.

Wat het voor mij betekent? Ik wil minder gaan leven op die automatische piloot en meer vanuit mijn hart. Dat klinkt misschien zweverig, maar het voelt alsof dat gewoon normaal is. Zou moeten zijn in elk geval. En hoe ik dat wil gaan doen? Een klein lijstje:

• Een gezondere levensstijl met een daarbij passend gewicht
• Meer bewegen. En nee, ik hoef geen marathon te lopen, maar gewoon meer wandelen, meer naar buiten
• Vaker bewust antwoorden op de manier die ik wil zonder te snel “ja” op iets te zeggen
• Meer balans vinden tussen werk, gezin en mijn eigen behoeften
• Me zekerder voelen over mezelf. Dat ik er mag zijn zoals ik ben

Gezondere leefstijl zonder regeltjes

Een belangrijk onderdeel van je leven opnieuw invullen is vaak een gezondere leefstijl. Niet omdat je per se een sixpack nodig hebt, maar omdat je lijf je fundament is. Hoe vaak vullen we ons hoofd met goede voornemens, terwijl ons lichaam allang signalen geeft?

Het gaat bij mij nog wel eens mis op de kleine dingen. Te veel koffie (maar wat is te veel), te weinig slaap, altijd maar doorgaan zonder even een moment voor mezelf. Heb ik iets voor mezelf gepland op een vrije dag? Dan kan ik dat zomaar aan de kant zetten om te gaan werken bijvoorbeeld. Waarom? Omdat ik mijn werkgever niet op wil zadelen met personeelstekort. En omdat ik mijn collega’s niet tekort wil doen. Omdat die etappe van het Westerborkpad toch ook nog wel even kan wachten?

Hoe dan?

En ja, ik ben van mening dat je jezelf niet teveel regels moet opleggen. Of toch in elk geval niet teveel moet verbieden. Ja, ik heb overgewicht. En ja, ik wil daar heel graag wat aan doen. Voor mezelf heb ik echt wel een aantal dingen waar ik op wil gaan letten. Minder snoepen, bewuster eten, andere producten eten waardoor er meer verzadiging in mijn lichaam ontstaat. Minderen met alcohol hoef ik alvast niet, want dat ene glaasje dat ik zo nu en dan eens neem mag ik mezelf dan ook gunnen. Kleine stapjes met uiteindelijk een groot resultaat. Dat is mijn doel. Ik hoef niet van vandaag op morgen weet ik hoeveel kilo kwijt te zijn, als het in kleine stapjes gaat is het ook al prima. Zolang het voor mezelf maar vol te houden is.

Ik lees overal dingen zoals: “zodra je jezelf beter gaat voelen, wordt het makkelijker om ook andere keuzes te maken”. Of “een gezondere leefstijl is geen quick fix, het is een cadeau dat je keer op keer aan jezelf geeft”. Nou, laat ik dan nu dat cadeau dan maar aan mijzelf gaan geven!

Bewust leven: stoppen met de automatische piloot

Je leven opnieuw invullen gaat niet alleen over wat je doet of wie je bent, maar ook over hoe je aanwezig bent. Bewust leven, het klinkt misschien groot, maar eigenlijk gaat het om kleine momenten waarin je kiest om écht te zijn wie en waar je bent.

In plaats van gedachteloos je telefoon te pakken, even stilstaan bij hoe je je voelt. In plaats van alweer drie afspraken in je agenda te schuiven, bewust ruimte laten om te ademen. Of er bewust voor te kiezen WEL die etappe van het Westerborkpad te gaan wandelen. In plaats van steeds bezig zijn met “straks”, jezelf trainen om dit moment te voelen.

Tijdens gesprekken met mijn psycholoog ontdekte dat mijn automatische piloot vooral draait op “pleasen” en “moeten”. En dat ik mezelf onderweg vergeet. Mijn eigen behoeften naar de achtergrond schuif. Omdat ik het altijd maar goed wil doen voor de ander. De ander niet teleur wil stellen. Bewust leven is voor mij leren voelen waar mijn grenzen liggen en daar niet overheen walsen. Het is mezelf de vraag stellen: wil ik dit echt, of denk ik dat het moet? Niet alleen maar denken te moeten doen wat een ander wil, maar ook eens doen wat ik zelf wil.

Zelfverzekerder worden door opnieuw te kiezen

Eén van de mooiste gevolgen van je leven opnieuw invullen is dat je waarschijnlijk zelfverzekerder wordt. Niet omdat je ineens overal een antwoord op hebt, maar omdat je leert dat je keuzes mag maken die bij jóu passen. Je wordt je bewuster van wie jij bent en wat jij wilt.

Zelfvertrouwen ontstaat niet uit applaus van anderen, uit compimenten en schouderklopjes. Natuurlijk is dat fijn. Ieder mens is immers ook op zoek naar een stukje erkenning. Maar zelvertrouwen ontstaat uiteindelijk vooral vanuit trouw zijn aan jezelf. Het groeit elke keer dat je “nee” zegt tegen iets dat niet klopt, en “ja” tegen iets waar je blij van wordt.

Ik schreef het aan het begin van dit artikel al. Ik ben wel een beetje klaar met mijn onzekerheid. Onzekerheid over vanalles. Ben ik goed genoeg? Zijn de mensen om mij heen trots op mij? Ben ik een goede moeder? Een goede werknemer? Maar ook over mijzelf. Wat vinden mensen van mij? En dat maakt ook dat ik altijd maar probeer zo min mogelijk op te vallen. Nou hoef ik echt geen plek alleen op een groot toneel. Integendeel, dan zou ik me denk ik alleen maar nog onzekerder voelen.

Maar ondertussen snap ik ook wel dat zelfverzekerder worden is niet ontstaat door te wachten tot je zeker genoeg bent. Het betekent ergens ook lef hebben om te bewegen, ook als je nog wankelt. En dat is iets waar ik aan werk. In hele kleine stapjes. Door eerst mezelf beter te leren kennen. En nee, dat doe ik niet alleen, maar samen met mijn dramatherapeut.

De valkuil van vergelijken

Misschien herken je dit: je besluit dat je je leven opnieuw gaat invullen, en meteen gluur je bij anderen. Je ziet hoe zij het doen, hoe succesvol ze lijken, en voor je het weet ben je jezelf alweer aan het afmeten aan een standaard die niet eens van jou is. En dat is nou precies een valkuil die voor mij ook op de loer ligt.

Vergelijken is een dief van vreugde, maar ook een soort verdedigingsmechanisme. Het houdt me bezig met de buitenwereld, zodat ik niet te diep naar binnen hoef te kijken. Maar mijn 2.0 versie is geen kopie van iemand anders. Het is een unieke mix van mijn waarden, dromen en keuzes. En die 2.0 versie die zit al diep in mij. Het voelt een beetje alsof ik nu een rups ben die in een cocon zit, wachtend tot er een prachtige vlinder uit ontstaat.

Wat je mist als je het uitstelt

Misschien voel jij nu ook een beetje kriebel, maar denk je ook: “Straks. Niet nu. Ik wacht nog even.” Dat is begrijpelijk, want verandering vraagt energie. Want hoe langer je wacht met je leven opnieuw invullen, hoe meer jaren je verspilt aan een versie van jezelf die je ontgroeid bent.

Het leven is niet oneindig. Dat zien we overal om ons heen. En elke dag die je blijft hangen in het oude, is een dag die je niet investeert in jouw 2.0 versie. Stel je voor dat je over vijf jaar terugkijkt en denkt: had ik toen maar de sprong gewaagd. De waarheid is: er komt waarsachijnlijk nooit een perfect moment. Er is alleen nu. En dit moment kan het begin zijn.

Ik ben het waard

Je leven opnieuw invullen is niet eenvoudig, maar misschien is het ook niet zo ingewikkeld als het lijkt. Het vraagt eerlijkheid, moed en een vleugje humor. Het vraagt de bereidheid oude puzzelstukjes los te laten en te vertrouwen dat er een nieuw plaatje ontstaat. De titel van deze alinea is gelijk voor mij een gewaagde. Op het moment dat ik dit typte merkte ik namelijk gelijk dat ik dacht “is dat zo? Ben ik het waard?” Laat ik dan nu maar alvast vanuit een stukje vertrouwen en zelfverzekerdheid zeggen: “JA! Ik ben het waard.”

De 2.0 versie van jezelf wacht niet tot jij perfect bent. Ze wacht tot jij besluit dat je genoeg bent om opnieuw te beginnen. En geloof me: dat ben je. Dus kijk in de spiegel, adem diep in, en fluister zachtjes tegen jezelf: dit is het begin.

Ben jij met jouw huidige versie van jezelf?

Let op: Deze site bevat affiliate links.
Sommige links op deze website zijn affiliate links. Dit betekent dat ik een kleine commissie ontvang wanneer jij iets koopt via zo’n link – zonder extra kosten voor jou. Zo help je mij deze blog draaiende te houden. Dank je wel!