De aarde. Een planeet in ons enorme heelal. Een planeet, de enige voor zover momenteel bekend, die bewoond kan worden. En waar wij met zijn allen een plek op hebben. Die wij met zijn allen bewonen. Waarbij velen van ons op hun eigen plek, hopelijk, ook in liefde wonen. Maar hoe bewoon je de aarde samen in liefde?
Liefde
Misschien is het goed om dan eerst voor jezelf duidelijk te hebben wat het begrip liefde hierin is. Liefde is voor mij niet alleen houden van mijn zoon en mijn familie. Liefde is ook de verwondering voor de natuur in al haar facetten. Ja, zelfs voor sneeuw, waar ik persoonlijk een hekel aan heb. Maar het hoort bij de aarde, het hoort bij de natuur.
Liefde is voor mij ook een vorm van verdraagzaamheid naar elkaar. Liefde staat voor mij tegenover haat en onvrede. Natuurlijk ben ik het ook niet altijd met iedereen eens. Of met wat iemand doet. Maar dat betekent niet dat ik de ander daarmee gelijk haat. Het betekent overigens ook niet dat ik iedereen liefheb. Maar ik probeer wel verdraagzaam met een ander om te gaan. Ook wanneer zijn of haar mening recht tegenover die van mij staat.
Er wordt niet voor niets vaak gezegd dat liefde een werkwoord is. Een woord waarmee je zelf aan de slag moet. Je moet zelf iets doen om lief te hebben. Om verdraagzaam te kunnen zijn. Om te kunnen leven in harmonie met elkaar en de aarde.
Liefde voor de aarde
Liefde voor de aarde begint met hoe je zelf omgaat met het stukje aarde dat jij bewoont. Hoe ga jij om met de omgeving waarin jij je bevindt. Met de natuur om je heen. Gooi jij je papiertjes op straat of gewoon, zoals het zou moeten, in een prullenbak. Breek jij die ene tak af van een boom omdat je daar graag een boeket van wilt maken voor in je huis of ga je daarvoor naar een speciale pluktuin. Een paar simpele voorbeelden. Of ruim je, wanneer je het hebt afgestoken, je vuurwerk zelf op?
Jarenlang als ik tijdens de TT van Assen naar de TT-nacht ging, was het een traditie om je rotzooi maar gewoon op de grond te gooien omdat de gemeente het toch wel opruimt. Nou ga ik eigenlijk al jaren niet echt meer de TT-nacht in, maar ik ga wel altijd naar de Nightride. Een avond waarop een kleine 1000 motoren door de binnenstad van Assen rijden. En ook dan kan ik ervoor kiezen om mijn rotzooi maar op de grond te gooien. De gemeente ruimt het immers toch wel op. Maar liever kies ik er tegenwoordig voor om dan toch maar een prullenbak op te zoeken. Of mijn snoeppapiertje mee naar huis te nemen om het, eventueel onderweg, in een prullenbak te doen waar nog wel ruimte in is.
Het zijn maar kleine dingen, maar alle kleine beetjes helpen. En natuurlijk ben ik ook niet perfect. Verre van zou ik bijna willen zeggen. Ook voor mij zijn er genoeg leermomenten waarop ik beter met de aarde, en met mijn eigen leven, om kan gaan. Leven en liefde blijven daarom dingen om aan te werken. Het staat nooit stil, het houdt nooit op. Werkwoorden. Voor iedereen.
Verbinding
Samen in liefde de aarde bewonen betekent ook het leven met elkaar. Dat dat niet overal even goed gaat, dat is natuurlijk dagelijks te zien op het nieuws. Oorlogen zijn meer regelmaat dan uitzondering helaas. Een teken dat daar mensen niet in liefde samenwonen. Misschien niet eens respect voor elkaar hebben. In liefde samenwonen uit zich voor mij ook in het respectvol met elkaar omgaan. Iedereen in zijn of haar waarde laten. Toenadering zoeken wanneer je denkt dat iemand hulp nodig heeft, behulpzaam zijn. Maar ook weten wanneer je misschien even te veel bent voor iemand om je heen.
Samen in liefde de aarde bewonen. Ik vind het een mooi streven voor het komende jaar. Misschien ook wel heel mooi onder woorden gebracht door het lied “Look at the world” van John Rutter.
Mooi geschreven