Op mijn facebook pagina kondigde ik het al aan. Een artikel waarin ik vertel waar ik in geloof. Ik kwam op het idee voor dit artikel na het kijken naar the Passion. Vaste traditie voor mij op de donderdag voor Pasen. Het thema van dit jaar was “ik geloof in jou”. Mooie gelegenheid om eens te schrijven over waar ik zelf in geloof.
“Niet dat nummer”
Bij het horen van het thema van the Passion was ik even bang dat het nummer “ik geloof” van Boudewijn de Groot gebruikt zou worden. Het past immers wel binnen het thema. Maar ik vind dat een draak van een nummer. Tijdens de Top 2000 zet ik ook altijd het geluid uit als dit nummer gedraaid wordt. Dus ik was wel heel erg blij dat hij uiteindelijk niet ten gehore gebracht werd.
Mijn geloof
Ik heb al eens geschreven over mijn Apostolisch zijn. In ons geloofsverhaal staat het volgende over wat wij geloven:
Omdat we geloven dat alle leven uit één oorsprong voortkomt, willen we elk mens als gelijkwaardig zien en steeds weer zoeken naar wat ons verbindt. We geloven dat de macht waaruit alles ontstaan is, ook in mensen werkzaam is en tot uitdrukking kan komen in liefdevol handelen. Vanuit dat besef willen we zin aan ons leven geven.
Bron
Voor mij betekent dat concreet dat ik geloof dat in ieder mens, in ieder levend individu, een stukje God te vinden is. Namelijk datgene wat je niet ziet maar wat ons als mensen overstijgt. Dat waar we ontzag voor kunnen hebben. In alles wat leeft. En kan ik dat bij iedereen altijd zien? Zeker niet. Maar toch wil ik blijven geloven dat ieder individu iets goeds in zich heeft. Als je het maar wilt laten zien aan de ander.
Waarin geloof ik nog meer?
Maar hoe maak ik dat dan meer concreet? Ik zal een aantal dingen gaan benoemen. Ik geloof dat ik als moeder alles eraan doe om mijn zoon een zo goed mogelijk leven te geven. Een leven waarin hij zichzelf kan ontwikkelen tot een mooi mens met zijn eigen normen en waarden. Een mens die staat voor wat hij doet en die straks zijn eigen keuzes kan maken in hoe hij zijn leven gaat leven wanneer ik als moeder hem los moet laten. Een jongen met zelfvertrouwen en passie voor levenskunst.
En ik geloof sterk in de artsen die mij begeleiden in het traject waar ik momenteel doorheen ga. De artsen die mij straks opereren om te zorgen dat ik weer vrij van kanker door het leven kan gaan. Ik geloof in hun kennis en kunde. De kennis dat ze weten wat ze doen en dat ze weten wat het beste is voor mij op dit moment. En de kunde in hun handelen. Dat iedereen die straks aan mijn bed staat dat met de beste bedoelingen doet. En dat ik daardoor straks weer volop in het leven kan staan.
Is geloven makkelijk?
Nee, geloven is niet altijd makkelijk. Want ondanks dat ik geloof in mijn artsen, is er natuurlijk ook de nodige spanning en onzekerheid. En die mag er zijn, die laat ik ook toe. Niet de hele dag, want de onzekerheid en spanning hoeft mijn leven niet te beheersen. Maar er zijn echt wel momenten dat ik het even toe laat. Dat doe ik dan door bijvoorbeeld te schrijven over wat ik voel. Te schrijven over mijn angsten, mijn onzekerheden. Of door te luisteren naar nummers die mij op zo’n moment weer de kracht geven om door te gaan.
Mooi, jouw geloofsovertuiging. Ik geloof eigenlijk hetzelfde, dat we allemaal een stukje van God zijn.
Mooi geschreven! Ik geloof ook dat ieder van ons een stukje God in zich heeft. Ik geloof ook in de eeuwigheid van de ziel en dat liefde het enige is wat telt.